03 nov Herfstgedachten

3 november 2025

Het afgelopen jaar stond helemaal in het teken van De Alfabetdater. Wat in 2021 begon als een idee groeide uit tot een echt boek — met alles wat daarbij komt kijken: redactie, correctie, vormgeving, drukken en als kers op de taart de boeklancering op 5 oktober. Wat een avontuur.

Loslaten

Ongeveer 75 boeken vonden inmiddels hun weg naar familie, vrienden, buren en andere betrokkenen. Het boek is te koop via alfabetdater.nl, Bol en bij twee lokale winkels: Ischa Mode en Buurtpunt Spar. Soms zie ik collega-auteurs met dozen vol boeken op pad gaan naar festivals en markten. En eerlijk? Ik bewonder dat enthousiasme, al voel ik die drive (nog) niet. Ik vraag me weleens af: levert dat eigenlijk wel iets op? Of gaat het vooral om het plezier van onderweg zijn en gezellig praten met bezoekers?

De reacties op De Alfabetdater zijn gelukkig heel positief. Toch vind ik het lastig om complimenten echt binnen te laten. Gek is dat. Alsof ik soms niet helemaal kan geloven dat het écht goed is wat ik gemaakt heb. Misschien is dat een vleugje ‘imposter syndrome’ – maar ik herken het in veel creatievelingen, dus ik ben in goed gezelschap.

En wat nu?

Mijn grote droom was altijd: schrijven op een zonnig eiland. En eerlijk is eerlijk, dat heb ik gedaan. Twee boeken in vijf jaar, deels geschreven op Mallorca en Ibiza – CHECK. Toch blijft het trekken: niet alleen tijdelijk schrijven op zo’n plek, maar er ook wonen. Ik ben nu eenmaal een zomermens. De lange, grijze weken van herfst en winter voelen voor mij zwaar. Vorig jaar leek de hemel wekenlang dichtgetrokken… wat verlangde ik naar licht.

Ik droom van een camperreis langs de kust van Spanje en Portugal. Slow travel. Of een winter onder de zuiderzon.
Mijn vriend heeft andere dromen. Hij is het liefst thuis, tussen zijn projecten en tuinwerk. Reizen hoeft voor hem niet zo. En dat is oké – we hebben gemerkt dat onze vakantiebehoeften niet helemaal samenvallen. Dit jaar gingen we twee keer weg, en dat was genoeg: samen vakantie vieren is niet per se onze sterkste match.

Zijn passie ligt nu bij het landgoed dat hij kocht, een half uur hiervandaan. Hij werkt met hart en ziel aan de ontwikkeling van het terrein, van horeca naar wonen. Dat proces gaat langzaam – de molens van de gemeente draaien niet bepaald snel – maar zijn geduld en toewijding bewonder ik.

En dus…

Terwijl hij zijn droom volgt, probeer ik helder te krijgen wat de mijne precies is. Is het wonen in het buitenland een diep verlangen of vooral een romantisch idee? Wat wil ik écht, en wat mag ik loslaten? Soms voelt het alsof ik alles al heb – en tegelijk niets ‘vast’ heb, behalve meZELF. Dat is best confronterend, maar ook bevrijdend.

De herfst helpt niet mee in mijn zoektocht (ik floreer beter in de zon), maar goed – het leven is nu eenmaal geen rechte lijn. Mijn vader is 95; stel dat ik nog 32 jaar te gaan heb… dan wil ik die tijd goed besteden.

Familieleden zijn bijvoorbeeld op dit moment in Aruba, Australië, Mexico en Dubai. Reislust zit in mijn genen, blijkbaar. En misschien is dat ook waarom ik blijf dromen van reizen, ontdekken, leven met licht.

Proberen maar…

Voor nu begin ik klein. Op 13 december sta ik met mijn boeken op de Winterfair in Harfsen, en op 14 februari 2026 op het Hot & Spicy boekenevent van ’tis Boek’n Tied bij Van der Valk in Deventer. Spannend – maar ook leuk om te doen.

Misschien is dat wel hoe dromen groeien: stap voor stap, in de zon of onder een Hollandse grijze lucht.
To be continued…